Istnieją różne definicje przyjaźni, które zmieniają się w zależności od tego, w jakich czasach one powstawały i w jakiej kulturze. Przyjaźń ma więc wiele twarzy, a dla każdego człowieka może ona oznaczać coś innego.
Praca jest człowiekowi niezbędna w życiu, dzięki niej może bowiem wytwarzać potrzebne mu dobra i utrzymać siebie oraz rodzinę. Dzięki pracy społeczeństwo może się nieustannie rozwijać i sprawiać, że wszystkim jego członkom żyje się lepiej.
Miłość to jedna z największych i najbardziej tajemniczych sił, które kierują człowiekiem w jego życiu, nie zawsze w zrozumiały dla niego sposób. Dostrzegli to także twórcy dzieł literackich, którzy właśnie z tego uczucia uczynili główne źródło motywacji do działania, jakie kierowało decyzjami opisywanych bohaterów.
Szczęście od zawsze zajmowało szczególne miejsce w życiu człowieka. Zastanawiano się nad tym, jak je osiągnąć, rozważano, jaka jest jego prawdziwa natura i czy w ogóle ono istnieje. Wiele z tych refleksji przeniosło się na karty dzieł literackich, gdzie autorzy zmuszali swoich bohaterów do nieustannego poszukiwania w życiu szczęścia, z różnym skutkiem.
W literaturze można znaleźć wiele kreacji postaci kobiecych. Często dzięki nim autorzy przedstawiali charakterystyczne dla ich epoki wyobrażenie typowej kobiety. W wielu dziełach literackich można znaleźć pogłębione i wiarygodne obrazy kobiet, ukazujące ich charaktery, podejście do życia oraz miejsce, jakie przez lata wskazywało im społeczeństwo.
Społeczeństwo zawsze podzielone było pod wieloma względami, na przykład z powodu posiadanych zasobów, na przykład majątku. Bardzo szybko z tego względu pojawili się ludzie bardzo bogaci i bardzo biedni, których dzieliły skrajne nierówności. Jawną niesprawiedliwość często dostrzegali i opisywali twórcy literatury, czyniąc z tego temat niosący ze sobą moralizatorskie i dydaktyczne przesłanie.
W społeczeństwie od zawsze pewne rzeczy uznawane były za wyznacznik statusu człowieka i miały też wpływ na jego relacje z innymi, na przykład ustanawiając ich hierarchię. Mogło być to pochodzenie, pełnione obowiązki czy też posiadany majątek. Ten ostatni przez wieki wielokrotnie zmieniał ludzie życie – sprawiał, że było one lepsze lub gorsze, czasami je ratował, a czasami był powodem, dla którego kogoś życia pozbawiano.
Filozofia poświęca wiele miejsca refleksji na temat tego, czy człowiek jest raczej samotną wyspą, czy może nie byłby w stanie przeżyć bez społeczeństwa i ma względem niego przez to konkretne obowiązki.
Dorota Korwin-Piotrowska zwraca uwagę na to, jak istotna jest konstrukcja czasu w dziele literackim i jak wiele można dzięki niej osiągnąć. Ma ona bowiem wpływ między innymi na budowanie napięcia w dziele, umożliwia połączenie ze sobą odległych wydarzeń, które niespodziewanie stają się jednym wątkiem oraz pokazuje, w jakich czasach dzieje się akcja powieści.
Epoki się zmieniają, a wraz z nimi modne wartości czy ideały. Nie dzieje się to jednak z dnia na dzień i całe społeczeństwo nie zmienia nagle swojego sposobu postrzegania świata. Między poszczególnymi epokami występują tak zwane czasy przejściowe, a ludzie w nich żyjący często łączą ze sobą w swoim zachowaniu cechy różnych, czasami nawet odmiennych światopoglądów.
Każda epoka kieruje się swoim własnym programem i ideami, które aktualnie stają się w danym momencie popularne. Zdarza się jednak, że w dziełach literackich spotkać można bohaterów z różnych okresów, którzy charakteryzują się podobnymi wartościami i cechami charakteru.
W literaturze odnaleźć można wiele zróżnicowanych portretów postaci kobiecych z różnych epok. Niektóre z nich stanowią swoje absolutne przeciwieństwo i można je na tej zasadzie zestawić ze sobą, ukazując różnice między nimi.