Stefan Żeromski w swojej słynnej powieści „Przedwiośnie” nawiązywał do innego głośnego i znanego dzieła, czyli do „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Autor nie tylko opisał proces dojrzewania głównego bohatera, Cezarego Baryki oraz wydarzenia i przemiany społeczno-polityczne w Europie na początku XX wieku.
Jednym z najstarszych motywów, jakie zna ludzkość, jest zbrodnia, kara oraz odpuszczenie grzesznikowi jego win. Jest on podstawą wielu religii, systemów oraz kodeksów moralnych, które kształtują ludzkie życie.
W życiu każdego człowieka ma miejsce wiele istotnych wydarzeń, które mogą wpływać na to, jak potoczą się jego dalsze losy. Czasami jednak ma on do czynienia z czymś, co nazwać można wydarzeniami przełomowymi, a ich skutki potrafią zdefiniować to, kim człowiek będzie i jak kształtować się będą jego postawy, światopogląd i podejmowane decyzje.
W literaturze można znaleźć wiele kreacji postaci kobiecych. Często dzięki nim autorzy przedstawiali charakterystyczne dla ich epoki wyobrażenie typowej kobiety. W wielu dziełach literackich można znaleźć pogłębione i wiarygodne obrazy kobiet, ukazujące ich charaktery, podejście do życia oraz miejsce, jakie przez lata wskazywało im społeczeństwo.
Dorota Korwin-Piotrowska zwraca uwagę na to, jak istotna jest konstrukcja czasu w dziele literackim i jak wiele można dzięki niej osiągnąć. Ma ona bowiem wpływ między innymi na budowanie napięcia w dziele, umożliwia połączenie ze sobą odległych wydarzeń, które niespodziewanie stają się jednym wątkiem oraz pokazuje, w jakich czasach dzieje się akcja powieści.
Taniec powszechnie kojarzy się z rozrywką, zabawą i z aktywnym spędzaniem czasu z innymi ludźmi. Jednak może on mieć także głębsze znaczenie, zanurzone w kulturze, tradycji i literaturze. Często bywa wykorzystywany przez autorów dzieł literackich jako symbol ukrytych znaczeń, których czytelnik musi się w tekście doszukać.
Jednym z popularnych motywów literackich, często wykorzystywanym w dziełach polskich autorów, jest wesele. Ta znana od wieków tradycja, przy pomocy której ludzie świętują zawarcie związku małżeńskiego, jest doskonałą okazją do ukazania wielu zjawisk społecznych oraz postaw, którymi charakteryzują się goście.
Taniec jest jednym z częściej wykorzystywanych motywów w historii literatury. Zdarza się, że stoi za nim ukryte, symboliczne znaczenie, które czytelnik musi rozpoznać, by prawidłowo zrozumieć, co kryje się za sceną danego tańca. Wielokrotnie oznacza bowiem coś innego, niż po prostu poruszanie się w takt melodii dla rozrywki i spędzania czasu z innymi.
Mówi się, że na przemianę nigdy nie jest za późno i człowiek zawsze ma szansę zmienić swoje postępowanie. Nawet po popełnieniu najgorszych grzechów i zbrodni każdy ma prawo do pokuty i do naprawienia zła, jakie wyrządził innym. Czasami zrozumienie błędów przychodzi późno, nie jest to jednak powód, by odbierać danej osobie możliwość poprawy.
„Pan Tadeusz” autorstwa Adama Mickiewicza to słynna polska epopeja narodowa, która po raz pierwszy została wydana w roku 1834. Mickiewicz wykreował barwną, wielowątkową opowieść o rodzinie Sopliców, którą osadził na Litwie. W dziele tym występuje wiele pogłębionych postaci głównych i pobocznych.
Adam Mickiewicz stworzył wiele wyjątkowych dzieł, ale jednym z najbardziej znanych wciąż pozostaje wydany pierwszy raz w roku 1834 „Pan Tadeusz”, określany także jako epopeja narodowa. Jest to wielowątkowa opowieść, obrazująca życie szlachty w dawnych czasach i osadzona w trudnym dla Polski czasie zaborów.
W swoim najsłynniejszym dziele, jakim jest wydany po raz pierwszy w roku 1834 „Pan Tadeusz”, Adam Mickiewicz stworzył bogaty obraz Polski szlacheckiej dawnych czasów, razem z jej obyczajami, tradycjami oraz historią.