Obozowa codzienność jako czas trudnych doświadczeń egzystencjalnych. Omów zagadnienie na podstawie opowiadania „Ludzie, którzy szli” Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Obozy koncentracyjne z czasów II wojny światowej kojarzą się głównie z powszechną śmiercią i straszliwymi warunkami bytowania, w których mało kto miał szansę przetrwać. A mimo to więźniowie trwali tam, przeżywali kolejny dzień i wielu z nich dotrwało w ten sposób do dnia swojego uwolnienia. W związku z tym mają oni za sobą doświadczenie trudnej obozowej codzienności, która wbrew ich woli stała się dla nich nową normalnością.

Na czym polega dehumanizacja człowieka? Omów zagadnienie na podstawie opowiadania „Ludzie, którzy szli” Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Każdy człowiek ma swoją godność i chce być traktowany jak osoba, która zasługuje na szacunek i która cieszy się wolnością swoich wyborów. Jednak zdarzały się takie okresy w historii świata, kiedy zapominano o tym i dochodziło do straszliwej dehumanizacji człowieka, do odarcia go z godności i szacunku, odebrania wszelkich praw i potraktowania w najokrutniejszy z możliwych sposobów.

„Człowiek zlagrowany” jako ofiara zbrodniczego systemu. Omów zagadnienie na podstawie opowiadania „Proszę państwa do gazu” Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

II wojna światowa to czas, kiedy ludzkość była świadkiem okrucieństwa, jakie jeszcze niedawno były dla niej niewyobrażalne. To właśnie wtedy rozpoczęła się działalność zbrodniczych obozów koncentracyjnych, w których masowo torturowano i pozbawiano życie niewinne osoby, które przez systemy faszystowskie zostały uznane za niepożądane.

Podróż w wymiarze rzeczywistym i wewnętrznym. Omów zagadnienie na podstawie Kordiana Juliusza Słowackiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Chyba każdy zetknął się ze stwierdzeniem, że podróże kształcą człowieka i przyczyniają się do poszerzania jego horyzontów i zdobywania nowe, cennej wiedzy. Wiedzą o tym także liczni autorzy dzieł literackich. Warto jednak pamiętać o tym, że podróż niekoniecznie jest tylko odwiedzaniem nowych krain czy pobytem poza ojczyzną.

Wartości, dla których człowiek gotów jest poświęcić życie. Omów zagadnienie na podstawie „Kordiana” Juliusza Słowackiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Każdy człowiek wyznaje w życiu pewne wartości. Łączą się one z jego światopoglądem i często sprawiają, że człowiek wie, jakimi zasadami powinien się kierować podczas podejmowania wielu decyzji. Można być do tych wartości bardziej lub mniej przywiązanym i być im lojalnym w różnych sytuacjach. Jednak istnieją też takie wartości, za które człowiek jest w stanie oddać życie.

Nauka i metafizyka jako dwa sposoby mówienia o świecie. Omów zagadnienie na podstawie „Katedry” Jacka Dukaja. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Człowiek funkcjonuje i postrzega rzeczywistość przy pomocy różnych perspektyw, często wykluczających się wzajemnie. Często dzieli się je na sferę duchową, metafizyczną oraz na sferę nauki, pełną faktów oraz udowodnionej wiedzy o świecie. Na­uka i me­ta­fi­zy­ka są więc przedstawiane jako dwa spo­so­by mó­wie­nia o świe­cie.

W jakim celu literatura ukazuje wyidealizowany obraz danej społeczności? Omów zagadnienie na podstawie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Oczywistym jest, że każda społeczność, nawet niewielka, chce się jak najlepiej zapisać w historii świata, tak, by kolejne pokolenia wspominały ją dobrze. Każda grupa społeczna dba o swój wizerunek, nawet jeśli w rzeczywistości nie może się pochwalić idealną opinią. Często także wyobrażenie na temat danej społeczności i sposób, w jaki jest ona ukazywana, ma dodatkowy cel, zwłaszcza w przypadku jej wyidealizowanego obrazu.

Wal­ka czło­wie­ka ze swo­imi sła­bo­ścia­mi. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie Zbrod­ni i kary Fio­do­ra Do­sto­jew­skie­go. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst.

Ludzkość od zawsze musiała mierzyć się ze swoimi licznymi wadami i słabościami, które wynikają albo bezpośrednio z charakteru danego człowieka, albo z zewnętrznych warunków, które mają wpływ na kształtowanie się jego osobowości. Walka ta prowadzona jest przez ludzi od początku istnienia świata z różnymi wynikami, czasami osiągają oni sukcesy, a czasami sromotne porażki.

Fran­cisz­kań­ska idea umi­ło­wa­nia na­tu­ry. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie zna­nych Ci frag­men­tów Kwiat­ków świę­te­go Fran­cisz­ka z Asy­żu. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst.

Święty Franciszek z Asyżu jest postacią, która zapisała się w historii filozofii oraz literatury jako twórca ruchu religijnego zwanego jako franciszkanizm. Jest on oparty na założeniu o tym, że wiara powinna być dobra, radosna i prosta, a człowiek powinien być przepełniony miłością do bliźnich i wszystkich żywych istot na świecie.

Pa­mięć o po­wsta­niu stycz­nio­wym. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie utwo­ru Glo­ria vic­tis Eli­zy Orzesz­ko­wej. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst.

Powstanie styczniowe wybuchło w roku 1863 i było narodowym zrywem zbrojnym wymierzonym w rosyjskiego zaborcę, który okupował wówczas tereny Polski. Powstańcami dowodził między innymi Romuald Traugutt, jednak okazało się ono skazane na porażkę. Konflikt zakończył się więc zwycięstwem Imperium Rosyjskiego, zaś sami powstańcy narażeni byli na liczne represje i kary ze strony zaborcy.