„Który skrzywdziłeś” to niewątpliwie najpopularniejszy wiersz zbioru „Światło dzienne” Czesława Miłosza. Tomik ten ukazał się w 1953 roku i stanowi zbiór utworów, w których autor rozważa istnienie zasad moralnych, etyki w świecie wojennym i powojennym, a także porusza tematy polityczno-społeczne.
Utwór „Do polityka” znalazł się w tomiku „Światło dzienne” z 1953 roku. Jest to zbiór niezwykle ważny w całej twórczości Czesława Miłosza, ponieważ przedstawia refleksje na temat tego co moralne oraz szerokie spojrzenie na sytuację polityczną i społeczną na terenie Polski.
Taniec kojarzony jest przede wszystkim z rozrywką, dobrą zabawą oraz aktywnością fizyczną. Tańczy się na zabawach, weselach czy dyskotekach, wiele osób traktuje go jako swoją pasję czy zainteresowanie. Chyba każdy kraj ma także swój narodowy taniec, który jest dla niego bardzo charakterystyczny. Jednak taniec stał się także istotną częścią literatury, gdzie przekształcono go na motyw oraz znany symbol.
Młodość to czas, który wielu osobom kojarzy się głównie z szaleństwem czy beztroską oraz ulotną chwilą, która już nigdy w życiu się nie powtórzy. Tymczasem młodość to także czas pierwszych ważnych decyzji, sukcesów oraz błędów, które wpływają na to, jak człowiek zaczyna postrzegać świat. Młodość to zatem także etap, w których człowiek zaczyna kształtować własną tożsamość, decydować, co jest dla niego ważne i formować własny światopogląd.
Przyjaźń to jedna z najpiękniejszych relacji, jaka może łączyć dwie osoby. Mówi się, że to po prostu inna odmiana miłości. Przyjaźń opisywana jest jako coś, co pomaga człowiekowi w trudnych chwilach, staje się dla niego oparciem, a w dobrych czasach przyjaciel to osoba, która towarzyszy człowiekowi, cieszy się z jego sukcesów, dzieli z nim pasje i zainteresowania.
Jan Andrzej Morsztyn był poetą, politykiem, sekretarzem królewskim i pradziadem króla Stanisława II Augusta. Niektóre z jego utworów wpisują się w nurt marinistyczny, który dążył do ułożenia kompozycji tekstu, opartej na wyszukanym pomyśle i w taki sposób, aby zakończenie było szokujące dla odbiorcy.
Czesław Miłosz to jeden z najwybitniejszych polskich poetów XX wieku. Zdobył literacką Nagrodę Nobla i wiele innych cennych nagród, także na arenie międzynarodowej. W swych utworach wielokrotnie wspominał postać ojca Aleksandra. Był on wykształconym, światłym człowiekiem, a przy tym poliglotą, który swego czasu odwiedził wiele państw świata.
Charles Baudelaire był francuskim poetą i krytykiem literackim XIX wieku. Był osobą dosyć kontrowersyjną, zaliczano go nawet do grona „poetów wyklętych”, tzn. grupy literatów, którym przypisywano liczne skandale i często doceniano ich utwory dopiero po śmierci. Był także parnasistą, tzn. że pisał zgodnie z nurtem literackim, który był czymś przejściowym, między romantyzmem, a symbolizmem.
„Pieśń o Narodzeniu Pańskim” Franciszka Karpińskiego to popularna dziś kolęda „Bóg się rodzi”, zwana królową polskich kolęd. Utwór ten pojawił się w zbiorze „Pieśni nabożne” w 1792 roku, a napisano go na zamówienie księżnej marszałkowej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej.
Jan Kochanowski to jeden z najwybitniejszych renesansowych literatów. W swych utworach niejednokrotnie czerpał inspirację z epoki klasycznej, w tym antycznych filozofii, co było jedną z charakterystycznych cech odrodzenia. Kochanowski w swych utworach szukał odpowiedzi na nurtujące człowieka pytania, sposobu na spełnione i szczęśliwe życie, a w tym celu sięgał po twórczość antycznych myślicieli.
Horacy jest jednym najwybitniejszych poetów antycznego Rzymu. Jego nowatorskie dzieła uznaje się od wieków za wzór twórczości klasycznej. Jest prekursorem wielu znanych dziś motywów literackich. „Do Deliusza” to utwór zainspirowany prawdziwą postacią historyczną – przyjacielem Horacego, literatem Oktawiana Augusta. Znany był ze zmiennych poglądów politycznych i przekonań, które dostosowywał do panującej sytuacji i otoczenia. Dostrzeżemy tu również elementy filozofii antycznej.
Julian Tuwim to jeden z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Był współzałożycielem popularnej grupy literackiej Skamander. Pisał utwory o szerokiej tematyce – teksty kabaretowe, różnorodne wiersze, czy pisma satyryczne.