„Antygona” to jedno z najbardziej znanych dzieł antycznego twórcy, jakim był Sofokles. Datowana jest ona na 442 rok p.n.e. i stanowi trzecią i zarazem ostatnią część cyklu tragedii tebańskich, ukazujących straszliwe dzieje przeklętego rodu Labdakidów. Inne tragedie, wchodzące w jego skład, to „Król Edyp” i „Edyp w Kolonie”.
Arystofanes jest znanym starożytnym autorem komedii. “Chmury” to jego trzecie zachowane dzieło, które przetrwało do naszych czasów i doczekało się wielu tłumaczeń. Powstały one około V wieku przed naszą erą. W tej komedii Arystofanes zdecydował się na wyrażenie krytyki młodego pokolenia Ateńczyków i wskazuje sofistów wraz z Sokratesem jako osoby odpowiedzialne za ten stan rzeczy. Sama historia skupia się na postaci rolnika, który boryka się z długami zaciągniętymi przez jego syna.
Polska noblistka, Olga Tokarczuk, w roku 2001 wydała zbiór zatytułowany „Gra na wielu bębenkach”. W jego skład wchodził tekst zatytułowany „Profesor Andrews w Warszawie”. Jest to dzieło, które opowiada uczonym profesorze, któremu przydarzyła się przygoda i zagubił się w stolicy podczas swojej wizyty naukowej w Polsce. Osamotniony profesor zaczyna obserwować, w jaki sposób zachowują się mieszkańcy miasta.
Andrzej Stasiuk to autor zbioru opowiadań zatytułowanych „Opowieści galicyjskie” opublikowanych w roku 1995. Był to jego debiut na rynku wydawniczym. Mieści się w nich tekst znany jako „Miejsce”. Głównym tematem tego opowiadania są refleksje nad czasem i jego przemijaniem. Świadectwem zmian wywołanych jego upływem miała być cerkiew i miejsce, w którym ona stała.
Marek Nowakowski jest twórcą wielu opowiadać, a jednym z nich jest tekst Górą „Edek”, opublikowany w tomie „Prawo prerii” z roku 1999. Tytuł dzieła nawiązuje do słynnego dramatu Sławomira Mrożka, czyli do „Tanga”, w którym jeden z bohaterów nosił właśnie imię Edek. Utwór Nowakowskiego zawiera w sobie trafną diagnozę otaczającej autora rzeczywistości.
„Lilla Weneda” to romantyczny dramat autorstwa Juliusza Słowackiego z roku 1839, wydane w 1840 roku w Paryżu. Dzieło to stylizowane było na mit i czerpało inspirację z wierzeń celtyckich czy mitologii nordyckich, nawiązywało także do losów powstania listopadowego.
Hans Christian Andersen to znany duński twórca, który zasłynął jako autor klasycznych baśni. Jedną z nich jest „Calineczka”, czyli opowieść o maleńkiej dziewczynce narodzonej z ziarna. Po raz pierwszy baśń ta wydana została w roku 1835. Od tego czasu doczekała się wielu tłumaczeń, wznowień, adaptacji oraz przeróbek. Oryginalny tytuł opowieści brzmi „Tommelise”.
„Bitwa pod Grunwaldem” to opowiadanie napisane przez Tadeusza Borowskiego. Zamyka ono zbiór „Pożegnanie z Marią”, wydane w 1948 roku. Autor opisał w nim wydarzenia drugiej wojny światowej, którą przeżył jako młody mężczyzna.
„Ludzie, którzy szli” autorstwa Tadeusza Borowskiego to opowiadanie pochodzące ze zbioru „Pożegnanie z Marią” wydanego w 1948 roku. Inspiracją do tomiku były przeżycia i doświadczenie drugiej wojny światowej, jak również pobytu w Auschwitz-Birkenau. Tadek, główny bohater jest inspirowany samym Borowskim, jednak nie można go utożsamiać z nim w pełni. Opowiadanie opisuje ostatnie lato spędzone w obozie w Oświęcimiu.
Opowiadanie Tadeusza Borowskiego „U nas w Auschwitzu” jest trzecim utworem ze zbioru „Pożegnanie z Marią”. Cykl został wydany w 1948 roku. Autor opisuje codzienność życia obozowego w Birkenau w formie epistolarnej.
