Konstanty Ildefons Gałczyński był polskim reprezentantem literatury współczesnej, piszącym okresie międzywojennym. Tworzył charakterystyczne wiersze, które umiejętnie łączyły kontrastowe motywy, był także znany ze stworzenia Teatrzyku Zielona Gęś. Unikał jednak wiązania się z jakąkolwiek grupą. Jego dzieła stały się inspiracją dla wielu artystów wykonujących muzykę rozrywkową. Również omawiany utwór, Serwus madonna, doczekał się wielu wokalnych interpretacji.
Wacław Potocki w swoim utworze „Nierządem Polska stoi” piętnuje postawy XVII wiecznej szlachty polskiej, spaczonej przez sarmatyzm oraz nastawionej na zabawę. Liryk ten należy co cyklu dydaktyczno-moralizatorskiego, w którego skład wchodziły głównie fraszki. Barokowy poeta doskonale rozumiał społeczeństwo polskie i potrafił je doskonale ocenić, punktując jej wady.
Tadeusz Borowski to poeta, na którego twórczości odcisnęło się olbrzymie piętno doświadczeń wojennych. Swój pierwszy tomik poezji Borowski wykonał własnoręcznie (posługując się techniką powielaczową) w roku 1942.
